الگوهای طاسی

بیشتر انواع طاسی به خصوص در آقایان از الگوی خاصی پیروی می کنند.

Norwood طاسی های مردانه با علل هورمونی را بدین صورت تقسیم بندی می کند.

الگوهای طاسی

الگوی ۱:

نمای معمولی در این الگو به شکل پسروی مختصری در ردیف اول خط مو در دو طرف ناحیه ی پیشانی گیجگاهی می باشد. این الگو اغلب در ابتدای روند طاسی در سنین حدود زیر ۲۵ سال دیده می شود.

اشخاصی که درگیر این الگو می باشند. می توانند تحت نظر پزشک از دارو درمانی برای مقابله با پیشرفت طاسی سود ببرند و انجام عمل پیوند مو در این مرحله چندان ضروری و رضایت بخش نمی باشد حتی اگر بیمار در سنین بالاتر مثل ۴۵-۳۹ هم دچار این مرحله گردد، ترمیم این قسمت به تناسب بین مو و چهره ی فرد میان سال آسیب می رساند.

الگوی ۲:

در الگوی ۲ موهای ردیف جلویی قسمت پیشانی گیجگاهی به شکل سه ضلعی پسروی می کنند و در بیشتر موارد اما نه همیشه این پسروی به صورت غیر قرینه می باشد.

این الگو نیز اغلب در اشخاص جوان در مراحل پیشرفت طاسی دیده می شود. اشخاص درگیر این الگو اغلب  اشخاص زیر ۳۰ سال می باشند، چنانچه تراکم موهای جلو سر کاهش نیافته باشد و ارتفاع پیشانی بیمار به تناسب چهره ی فرد آسیب نرسانده باشد، بیمار می تواند با بهره گیری از دارو درمانی تحت نظر پزشک روند پیشرفت این الگو را کندتر سازد.

اما اگر چهره ی بیمار دچار عدم تناسب شد، ویا این الگو در سنین بالای ۳۵ سال مشاهده شود بیمار کاندید عمل پیوند مو و اصلاح این ناحیه می باشد.

معمولاً طی یک عمل پیوند مو این خط می توان ترمیم نمود ولی چنانچه تراکم باقی موها زیاد باشد، جهت ایجاد تناسب بهتر است طی عمل دوم تراکم ناحیه ی کاشته شده را افزایش داد.

الگوی ۳:

پسروی موی ناحیه پیشانی – گیجگاهی در این الگو با افزایش سن وسیع می شود.

برخی اشخاص در سنین پایین نیز دچار این الگو می شوند که می توان با انجام عمل پیوند مو ناحیه را ترمیم نمود.

الگوی ۴ :

پسروی موی ناحیه ی پیشانی و پیشانی – گیجگاهی در این الگو بسیار وسیع تر از الگوی ۳ می باشد.تراکم ناحیه ی فرق سر در الگوی ۴ کاهش پیدا می کند به طوری که حتی در برخی موارد طاسی ناحیه ی  فرق سر با این الگو معرفی می گردد.

اشخاصی که مبتلا به این الگوی طاسی می باشند، چنانچه در پشت سر تراکم کافی داشته باشند طی یک عمل می توانند نواحی دچار طاسی را پوشانده و اگر خواهان تراکم بیشتری باشند طی یک عمل دوم، تراکم ناحیه را زیادتر می کنند.

اگر شخص درگیر این طاسی در سنین پایین ( زیر ۳۵ سال ) باشد، همزمان با انجام عمل پیوند، بهتر است از دارو جهت کند نمودن روند طاسی در باقی موها استفاده نمایند.

الگوی ۵:

طاسی در الگوی ۵ به این صورت است که طاسی ناحیه ی فرق سر از طاسی در ناحیه ی پیشانی – گیجگاهی متمایز است و پل موداری که حد فاصل این دو ناحیه است، باریک تر و کم مو تر از الگوی ۴ می شود.

در این الگو طاسی ناحیه ی فرق سر و پیشانی در مقایسه با الگوی ۴ وسیع تر است. اشخاص درگیر این نوع طاسی در هر سنی کاندید عمل پیوند موی طبیعی  می باشند. اگر تراکم ناحیه ی اهداکننده کافی باشد طی دو عمل می توان قسمت جلوی سر و عقب سر را بپوشاند و اگر فرد مبتلا در سنین زیر ۳۵ سال باشد و تمایل به افزایش تراکم موها داشته باشد، طی یک عمل سوم تراکم نواحی کاشته شده را افزایش داد.

بهتر و علمی تر است که در این گروه های سنی پس از انجام عمل بیمار را تحت پوشش دارو درمانی قرار داد تا موهای باقی مانده دچار طاسی نشوند.

الگوی ۶:

پل مودار جد فاصل ناحیه ی پیشانی و فرق سر در این الگو کاملاً از بین می رود و وسعت طاسی هم طولی و هم عرضی افزایش پیدا می کند. شخص درگیر، اعلب در سنین بالای ۳۵ سال دچار این نوع الگو می گردد. صرف نظر از سن فرد مبتلا، با انجام دو الی سه عمل بسته به تمایل بیمار و میزان تراکم پشت سر، می توان نواحی را تحت پوشش قرار داد.

الگو ۷:

در این الگو فرایند طاسی بسیار پیشرفت کرده و به همین علت وسعت ناحیه ی طاسی در این الگو به بیشترین اندازه ی خود می رسد.

اشخاص مبتلا به این الگوی طاسی می توانند بسته به تراکم پشت سر خود، با انجام عمل پیوند موی طبیعی تا حد امکان این نواحی را بپوشانند. اگر چه هر الگویی از ریزش مو پروسه ی جراحی خاصی از نظر تعداد گرافت و تعداد اعمال جراحی خواهد داشت، ولی در ویزیت اولیه، پزشک معالج بسته به مجموعه عوامل اصلی چون سن، جنس و حالت موها و تراکم پشت سر و همچنین الگوی طاسی، تعداد اعمال جراحی و تعداد گرافت های لازم را تعیید خواهد نمود، ولی تصمیم گیرنده ی نهایی بیمار خواهد بود.